Debiut literacki Michała OdolczykaKsiążka, w rytmie stukotu kół, lekko i przystępnie a co najważniejsze z reporterską pasją zabierze Cię w niezapomnianą podróż po współczesnej Rosji. Czytając ją masz możliwość, bez wychodzenia z domu, usłyszeć rozmowy współpasażerów, poczuć klimat wagonu plackartnego (3 klasa), zwiedzić syberyjskie miasta i ujrzeć najgłębsze jezioro świata - Bajkał.Książka ta to pozycja obowiązkowa zarówno dla tych, którzy wybierają się w podróż oraz dla tych, którzy marzą o takiej podróży, ale nie mają czasu lub odwagi, by wsiąść do pociągu...

Wywiezione na "nieludzką ziemię", rzucone w surowe, barbarzyńskie warunki, z dala od ojczyzny, rodziny, bliskich. Zmuszone do walki o przetrwanie i zbyt wczesnej dorosłości, do życia z piętnem przeszłości.

Zbiór jedenastu opowieści o polskich dzieciach, które, wywiezione na Wschód, osierocone, musiały same poukładać sobie życie. Choć z ich historii wyłania się pewien schemat, kiedy spojrzeć w głąb: na wiek, okoliczności, miejsce zesłania czy napotykanych ludzi, potrafią się one szalenie różnić od siebie.

Punktem wyjścia są zawsze sowieckie deportacje, głównie z 1940 roku. Rodziny lub ich części trafiają albo na daleką Północ, albo do Kazachstanu, gdzie, żyjąc w skrajnych warunkach, skazane są na wegetację bądź śmierć. Dzieciom udaje się niekiedy przetrwać właśnie dlatego, że są dziećmi.

Czasem starsze, innym razem zupełnie maleńkie, zachowały w pamięci obrazy wyrywkowe. I w takiej też formie je przytaczają. W większości nie kończą jednak swych wspomnień na wyzwoleniu z "ziemi sowieckiej", lecz toczą dalszą opowieść o swoich losach. Niekiedy ponurą, kiedy indziej zaskakującą, znajdująca szczęśliwe zakończenie